پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏فهرست:
‏درمان شناختی- رفتاری
‏فرایندهای‏ ‏درمان ‏شناخت‏ی- رفتاری
‏راهبردها و فنون رویکرد شناختی- رفتاری
‏1) آموزش ‏روش حل مسئله‏ . problem - solving
‏2) کنترل افکار خوآیند منفی
‏3) ‏بازسازي شناختي‏ . Cognitive Restructuring
‏4) آموزش مثبت نگری
‏5) روش پیکان وارونه
‏پیشینه ی پژوهشی
‏پژوهش های انجام شده در داخل کشور
‏پژوهش های انجام شده در خارج کشور
‏منابع
‏درمان شناختی- رفتاری
‏ اصطلاح‏ رفتار‏ ‏درماني شناختي. Cognitive behavior therapy (CBT)
‏،‏ نخستين بار در ادبيات علمي ميانه‌ي دهه 1970 به‏ ‏‌كار‏
‏رفت‏ و مباني‏ تجربي رويكردهاي شناخت‏ی-رفتاري به مسايل رواني به ابتداي قرن حاضر بر مي‌گردد. ‏در زمان نسبتاً كوتاهي پس از آن، رفتار درماني شناختي به يك روان‌درماني پيشرو در اكثر كشورهاي غربي تبديل شد.‏ ‏درمان‏‏هاي شناختي‏–‏ ‏رفتاري شامل راهبردهايي هستند كه به منظور تغيير تفكر، نگرش، ادراك و رفتار افراد مسئله دار‏ ‏طراحي شده اند. ‏درمان ‏شناخت‏ی- رفتاری، اساساً رويكردي است كه استفاده از آن براي درمان گروه وسيعي از اختلال هاي ‏رواني مورد توجه و حمايت نظري و تجربي فراواني قرار گرفته است. در اين رويكرد‏ که ‏روش هاي شناختي و رفتاري در كنار هم به كار مي‏‏روند‏، ‏بر شناسايي‏ ‏باورهاي نادرست، منفي و غيرمنطقي تأثيرگذار بر عواطف و رفتارهاي بيماران و اصلاح اين باورهاي‏ ‏زيربنايي با استفاده از فنون شناختي و رفتاري تأكيد مي شود.‏ درمان ‏شناخت‏ی‏–‏ رفتاری را مي توان هم در ‏موقعيت هاي درمان فردي و هم در موقعيت هاي درمان گروهي بكار گرفت و به نتايج خوبي دست‏ ‏يافت‏(به نقل از خدایاری فرد، 1389)‏.‏
‏ اساساً ‏درمان شناختي- رفتاري از تلفيق دو رويكرد رفتار درماني و رويكرد شناختي پديد آمده است. امروزه اين رويكرد نظريه و نگرش هاي نسبتاً متفاوتي را در خود جاي داده است كه تنها وجه مشترك آنها، توجه به نقش واسطه‏ ی‏ فرايندهاي شناختي در پردازش اطلاعات و بروز واكنش فرد به محرك هاست. اين رويكرد از اصطلاحات و مفاهيمي استفاده مي كند كه به نحوي در چارچوب رفتاري معنا پيدا مي‏‏كنند و قابل ارزيابي و سنجش تلقي‏ ‏مي‏‏شوند(اصلاني‏ و همکاران،‏ 1386).‏ همچنین، درمان ‏شناخت‏ی- ‏رفتار‏ی به عنوان ‏يكي از انواع روان درمانگري از نظر تجربي بسيار معتبر است،‏ ‏به طوري كه نتايج350 مطالع‏ه ی‏ انجام شده در اين زمينه، نشان دهند‏ه ی‏ كارايي اين شيو‏ه ی‏ درماني در درمان‏ ‏اختلال هاي روان پزشكي مانن‏د‏ اختلال‏‏هاي اضطرابي‏، افسردگی و غیره است(بک و ویشار‏ . Beck & Weishaar
‏، 2000).‏ اين رويكرد درماني با وجود اينكه نسبت‏اً‏ جديد است و قدمت زيادي ‏ ‏ندارد، هم به عنوان يك نظريه و هم به عنوان ‏يك روش درمانگري زمينه را براي انجام مطالعات و‏ ‏تحقيقات بي سابقه فراهم كرده است. ‏همچنین،
‏شيو‏ه ی‏ درماني‏ شناحتی- رفتاری‏ و بسياري از تبيين هاي نظري آن مورد‏ ‏حمايت هاي فراواني قرار گرفته است(بايلينگ و كويكن‏ . Bieling & Kuyken
‏، 2003‏).
‏ به لحاظ تاریخی، ‏مباني تجربي رويكردهاي شناختي‏–‏ رفتاري به مسايل رواني به ابتداي قرن حاضر بر مي‌گردد‏. ‏در شروع اين قرن‏ پاولف به بررسي و پژوهش دربار‏ه‏ پديده‌اي كه آن را شرطي‌سازي كلاسيك ناميد‏،‏ پرداخت. شرطي‌سازي كنشگر از مشاهدات ثرندايك، ت‏و‏لمن و گاتري شناخته شد؛ و اسكينر تقويت كننده‌ها را تعريف كرد. ‏این ‏اصول رفتاري تدريجاً در زمينه‌هاي باليني كاربرد پيدا كرد كه براي مثال مي‌توان به كارهاي واتسون و‏ ‏در‏ زمينه‌ي اضطراب و ماورر دربار‏ه ی‏ شب‌ادراري اشاره كرد. سهم اصلي در رشد اوليه رفتار درماني را ولپي، كه تحقيقات‌ آزمايشگاهي او بر القاي آزمايشي رفتار روان‌نژند در حيوانات پايه‌اي براي ابداع فنون كاهش ترس شد و آيزنك كه ساختار نظري محكم و بنيادي منطقي براي اين درمان جديد فراهم آورد بر عهده‏ داشتند.
‏ ‏نارضايتي‌ها و ‏فقدان‏ پيشرفت‏ چشمگیر ‏در نظريه‌پردازي درباره‌ي رفتاردرماني در ‏دهه های 1970 تا 1990 ‏و ‏نیز‏ بي‌اثر بودن روش‌هاي موفق در كاهش اضطراب و چيره شدن بر رفتار‏ ‏اجتنابي ناسازگار در درمان افسردگي‏،‏ راه را براي كشانيدن كاوش به مراحلي فراتر از فنون رفتاري موجود باز كرد‏.‏ در نتيجه، كوشش‌هايي براي افزودن عناصر شناختي به فنون موجود و نيز گشودن راهي براي ارايه و كاربرد منظم رويكردهاي شناختي، به عمل آمد.‏ از سال 1945 به بعد،‏ بك و اِليس را مي‌توان از پيشگامان شناخت‌درماني دانست كه آثارشان اين رويكرد را پايه‌ريزي كرد.‏ ‏اِليس درمان عاطفي‏–‏ عقلاني را توصيف كرد‏. ‏او باورداشت كه‏ اختلال‌هاي هيجاني و روان‌شناختي به ميزان فراواني پيامد تفكر غيرمنطقي و غيرعقلاني فرد است و اگر بياموزد كه تفكر عقلاني خود را افزايش و تفكر غيرعقلاني را كاهش دهد، مي‌تواند‏،‏ از دست بيشتر ‏اختلال‌هاي ‏رواني ‏رهايي ‏يابد‏. ‏رويكرد شناخت‏- درماني بک نیز که ابتدا به طور‏ عمده در افسردگي به كار گرفته شد‏،‏ تفكر منفي را تنها يك نشانه در افسردگي نمي‌دانست‏.‏ بلكه‏،‏ باور داشت اين نوع تفكر نقشي تعيين‌كننده در تداوم افسردگي ايفا مي‌كند و تشخيص و تغيير