پیشینه و مبانی نظری بیماری سرطان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 25 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏سرطان
‏تاريخچه
‏قديمي ترين‏ ‏توصيف‏ ‏سرطان‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏نوشته هاي‏ ‏مصري‏ ‏مي توان‏ ‏يافت‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏غده‏ ‏يا تومور‏ ‏سينه‏ ‏اشاره‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏مربوط‏ ‏به‏ 1500 ‏تا‏ 3000 ‏سال‏ ‏پيش‏ ‏از‏ ‏ميلاد‏ ‏مسيح‏ ‏است‏. ‏قديمي ترين نمونه‏ ‏ي‏ ‏سرطاني‏ ‏هم‏ ‏حدود‏ 1600 ‏تا‏ 1900 ‏سال‏ ‏قبل‏ ‏از‏ ‏ميلاد‏ ‏در‏ ‏بازمانده‏ ‏ي‏ ‏جمجمه ي‏ ‏زني مشاهده‏ ‏شده‏ ‏است‏. ‏اسکلت‏ ‏موميايي‏ ‏شده‏ ‏اي‏ ‏در‏ ‏پرو،‏ ‏آثاري‏ ‏از‏ ‏سرطان‏ ‏پوست‏ ‏را‏ ‏نشان‏ ‏مي‏ ‏دهد‏ ‏که مربوط‏ ‏به‏ 2400 ‏سال‏ ‏پيش‏ ‏است‏. ‏شواهد‏ ‏نشان‏ ‏مي‏ ‏دهد‏ ‏که‏ ‏احتمالاً‏ ‏بقراط‏ ‏يوناني‏ ‏اولين‏ ‏کسي‏ ‏است که‏ ‏اين‏ ‏بيماري‏ ‏را‏ ‏تشخيص‏ ‏داده؛‏ ‏تفاوت‏ ‏غده‏ ‏ي‏ ‏خوش‏ ‏خيم‏ ‏و‏ ‏بدخيم‏ ‏را‏ ‏توصيف‏ ‏نموده‏ ‏و‏ ‏آن‏ ‏را نام‏ ‏گذاري‏ ‏کرده است‏ ‏و‏ ‏چون‏ ‏غده‏ ‏ي‏ ‏سرطاني‏ ‏و‏ ‏رگ هاي‏ ‏خوني‏ ‏اطراف‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏خرچنگ شباهت‏ ‏دارد،‏ ‏به‏ ‏همين‏ ‏دليل‏ ‏بقراط‏ ‏اسم‏ ‏اين‏ ‏بيماري‏ ‏را‏ ‏خرچنگ‏ ‏مي‏ ‏گذارد‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏يوناني‏ ‏کارکينوس‏ ‏ناميده‏ ‏ميشود‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏ترجمه‏ ‏ي‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏انگليسي carcinoma‏ ‏نوشته‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏امروزه‏ ‏هم‏ carcinos‏ ناميده‏ ‏مي شود (شيخ نژاد، 1389)‏.
‏ابو علي سينا (359-416 خورشيدي )، فيلسوف و پزشک معروف ايراني قرن پنجم، پدر‏ ‏علم‏ ‏پزشکي‏ ‏مدرن‏ ‏و‏ ‏يکي‏ ‏از‏ ‏متفکران‏ ‏تاريخ‏ ‏هم،‏ ‏قريب‏ 1000 ‏سال‏ ‏قبل‏ ‏در‏ ‏کتاب «قانون» سرطان‏ ‏را‏ ‏توصيف‏ ‏کرده‏ ‏و‏ ‏درباره‏ ‏ي‏ ‏تشخيص‏ ‏و‏ ‏روش‏ ‏درمان‏ ‏آن‏ ‏نسخه‏ ‏هايي‏ ‏سودمند‏ ‏ارائه‏ ‏کرده است (شيخ نژاد، 1389).
‏
‏سرطان چه نوع بيماري است؟
‏سرطان‏ ‏يک‏ ‏بيماري‏ ‏مدرن‏ ‏نيست؛‏ ‏در‏ ‏گذشته‏ ‏هم‏ ‏وجود‏ ‏داشته‏ ‏است؛‏ ‏اما‏ ‏امروزه‏ ‏به‏ ‏دليل افزايش‏ ‏آلودگي‏ ‏هاي‏ ‏محيط‏ ‏زيست‏ ‏تعداد‏ ‏بيشتري‏ ‏به‏ ‏آن‏ ‏مبتلا‏ ‏مي‏ ‏شوند‏ ‏و‏ ‏تعداد‏ ‏بيشتري‏ ‏هم‏ ‏نسبت‏ ‏به گذشته‏ ‏به‏ ‏پزشک‏ ‏مراجعه‏ ‏مي کنند‏.‏ سرطان‏ ‏يعني‏ ‏رشد‏ ‏کنترل‏ ‏ناشدني‏ ‏سلول‏ ‏ها‏ ‏در‏ ‏ناحيه‏ ‏اي‏ ‏از‏ ‏بدن؛‏ ‏اين‏ ‏وجه‏ ‏مشترك‏ ‏همه‏ ‏ي سرطان هاست؛‏ ‏علي‏ ‏رغم‏ ‏اين‏ ‏که‏ ‏چه‏ ‏عاملي‏ ‏باعث‏ ‏سرطان‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏چه‏ ‏آسيبي‏ ‏به‏ ‏سلول ها‏ ‏رسيده باشد‏.‏ سلول هاي‏ ‏سالم‏ ‏بدن‏ ‏طبق‏ ‏برنامه‏ ‏ي‏ ‏منظمي‏ ‏رشد‏ ‏مي‏ ‏کنند،‏ ‏تقسيم‏ ‏مي‏ ‏شوند‏ ‏و‏ ‏مي‏ ‏ميرند‏. ‏در دوران‏ ‏جنيني‏ ‏سلول‏ ‏هاي‏ ‏سالم‏ ‏به‏ ‏سرعت‏ ‏رشد‏ ‏مي کنند؛‏ ‏اما‏ ‏اين‏ ‏اتفاق‏ ‏فقط‏ ‏تا‏ ‏زماني‏ ‏رخ‏ ‏مي‏ ‏دهد‏ ‏که فرد‏ ‏به‏ ‏بلوغ‏ ‏کامل‏ ‏مي رسد‏. ‏در‏ ‏دوران‏ ‏بلوغ‏ ‏در‏ ‏بيشتر‏ ‏نقاط‏ ‏بدن‏ ‏سلول‏ ‏ها‏ ‏زماني‏ ‏رشد‏ ‏مي کنند‏ ‏و‏ ‏تقسيم مي شوند‏ ‏که‏ ‏لازم‏ ‏است‏ ‏سلول‏ ‏هاي‏ ‏تازه‏ ‏را‏ ‏جاي‏ ‏گزين‏ ‏سلول هاي‏ ‏فرسوده،‏ ‏مرده‏ ‏يا‏ ‏در‏ ‏حال‏ ‏مرگ کنند‏. ‏در‏ ‏مواردي‏ ‏هم‏ ‏که‏ ‏بافت‏ ‏ها‏ ‏آسيب‏ ‏مي بينند‏ (‏زخم،‏ ‏شکستگي‏)‏،‏ ‏سلول هاي‏ ‏سالم‏ ‏به سرعت‏ ‏رشد کرده‏ ‏و‏ ‏تقسيم‏ ‏مي شوند‏ ‏تا‏ ‏بافت‏ ‏آسيب ديده‏ ‏را‏ ‏ترميم‏ ‏کنند‏.‏ اما‏ ‏سلول هاي‏ ‏سرطاني‏ ‏برخلاف‏ ‏سلول‏ ‏هاي‏ ‏عادي، نمي ميرند‏ ‏بلکه‏ ‏ بي‏ ‏وقفه‏ ‏رشد‏ ‏مي‏ ‏کنند، تقسيم‏ ‏مي شوند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏مداوم‏ ‏سلول‏ ‏غيرعادي‏ ‏توليد‏ ‏مي کنند (شيخ نژاد، 1389)‏.
‏نام‏ ‏گذاري‏ ‏انواع‏ ‏سرطان‏ ‏ها:
‏سرطان‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمدن‏ ‏در‏ ‏نوع‏ ‏بافت،‏ ‏به‏ ‏شرح‏ ‏زير،‏ ‏نامگذاري‏ ‏کرده اند‏:
‏- کارسينوما: به‏ ‏سرطان هايي‏ ‏مي‏ ‏گويند‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏پوست‏ ‏يا‏ ‏بافت‏ ‏هاي پوششي‏ ‏اعضاي‏ ‏داخلي‏ ‏بدن‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏مي‏ ‏آيند؛
‏- سارکوما: سرطان‏ ‏هايي‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏استخوان،‏ ‏غضروف،‏ ‏چربي،‏ ‏عضله، رگ‏ ‏هاي‏ ‏خوني‏ ‏يا‏ ‏ديگر‏ ‏بافتهاي‏ ‏پيوندي‏ ‏يا‏ ‏محافظتي‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏مي‏ ‏آيند؛
‏- لوکيميا: سرطان‏ ‏هايي‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏بافت هاي‏ ‏خوني‏ ‏از‏ ‏جمله‏ ‏مغز‏ ‏قرمز استخوان‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏مي‏ ‏آيند‏ ‏و‏ ‏باعث‏ ‏ساخته‏ ‏شدن‏ ‏سلو‏ ‏ل ها‏ ‏يا‏ ‏گلبول هاي‏ ‏غيرعادي‏ ‏شده‏ ‏که وارد‏ ‏جريان‏ ‏خون‏ ‏مي‏ ‏شوند؛
‏- لنفوما و مايولوما: سرطان هايي‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏در سلول هاي‏ ‏سيستم‏ ‏دفاعي‏ ‏بدن‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏مي آيند (شيخ نژاد، 1389)‏.
‏تفاوت‏ ‏مولکولي‏ ‏سلول‏ ‏سالم‏ ‏و‏ ‏سرطاني
‏دليل‏ ‏سرطاني‏ ‏شدن‏ ‏سلول‏ ‏ها، يا‏ ‏ماده‏ ‏ي‏ DNA‏ ‏آسيب‏ ‏ديدگي سازنده‏ ‏ي‏ ‏ژن‏ ‏هاست‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏هسته‏ ‏ي سلول‏ ‏قرار‏ ‏دارد‏. ‏اين‏ ‏مواد‏ ‏در‏ ‏تمام سلول‏ ‏ها‏ ‏وجود‏ ‏دارند‏ ‏و‏ ‏فعاليت‏ ‏آن‏ ‏ها را‏ ‏کنترل‏ ‏مي‏ ‏کنند‏. ‏ژن ها‏ ‏بانک اطلاعات‏ ‏سلول ها‏ ‏هستند‏.‏ در‏ ‏بيش‏ ‏تر‏ ‏مواقع،‏ ‏بدن‏ ‏يا‏ ‏سلول‏ ‏قادر‏ ‏است DNA‏ آسيب‏ ‏ديده‏ ‏را‏ ‏تعمير‏ ‏کند؛‏ ‏اما‏ ‏سلول‏ ‏هاي سرطاني‏ ‏اين‏ ‏توانايي‏ ‏را‏ ‏ندارند‏. ‏کساني‏ ‏که‏ ‏اين‏ ‏گونه‏ ‏ژن هاي‏ ‏آسيب‏ ‏ديده‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏والدين‏ ‏به‏ ‏ارث‏ ‏مي‏ ‏برند، بيش‏ ‏از‏ ‏ديگران‏ ‏در‏ ‏معرض‏ ‏خطر‏ ‏مبتلا شدن‏ ‏به‏ ‏سرطانند‏. ‏اگر‏ ‏فرد‏ ‏دريافت‏ ‏کننده‏ ‏ي‏ ‏ژن‏ ‏معيوب‏ ‏به سرطان‏ ‏مبتلا‏ ‏شود،‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏سرطان‏ ‏ارثي‏ ‏مي نامند‏.‏ اما‏ ‏اکثر‏ ‏مواقع‏ ‏ژن‏ ‏ها‏ ‏در‏ ‏اثر‏ ‏عوامل‏ ‏سرطان‏ ‏زاي‏ ‏محيط‏ ‏آسيب‏ ‏مي‏ ‏بينند؛‏ ‏عواملي‏ ‏مانند‏ ‏کشيدن سيگار،‏ ‏پرتوهاي‏ ‏مضر‏ ‏از قبيل‏ ‏ماوراي‏ ‏بنفش،‏ ‏اشعه‏ ‏ي‏ ‏ايکس‏ ‏يا‏ ‏مواد‏ ‏شيميايي‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏طريق‏ ‏مواد غذايي،‏ ‏نوشيدني ها‏ ‏و‏ ‏هوا‏ ‏وارد‏ ‏بدن‏ ‏مي شوند (شيخ نژاد، 1389)‏.
‏همه گيري (اپيدمي) سرطان
‏تقريباّ‏ ‏نيمي‏ ‏از‏ ‏مردان‏ ‏و‏ ‏بيش‏ ‏از‏ ‏يک‏ ‏سوم‏ ‏زنان‏ ‏در‏ ‏دنيا‏ ‏ممکن‏ ‏است‏ ‏در‏ ‏طول‏ ‏زندگي‏ ‏خود دچار‏ ‏سرطان‏ ‏شوند‏. ‏ميليون ها‏ ‏انسان‏ ‏با‏ ‏سرطان‏ ‏زندگي‏ ‏مي‏ ‏کنند؛‏ ‏يا‏ ‏سرطان‏ ‏دارند‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏داشته اند‏. ‏خطر ابتلا‏ ‏به‏ ‏سرطان‏ ‏را‏ ‏مي‏ ‏توان‏ ‏با‏ ‏تغيير‏ ‏در‏ ‏روش‏ ‏زندگي‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏قابل‏ ‏ملاحظه‏ ‏اي‏ ‏کاهش‏ ‏داد؛‏ ‏مثلاً‏ ‏با‏ ‏ترك سيگار،‏ ‏با‏ ‏مصرف‏ ‏غذا‏ ‏وآب‏ ‏سالم‏ ‏و‏ ‏ورزش‏. ‏از‏ ‏طرفي‏ ‏سرطان‏ ‏هرچه‏ ‏زودتر‏ ‏تشخيص داده شود،‏ ‏امکان مداوا‏ ‏بيش‏ ‏تر‏ ‏مي‏ ‏شود‏. ‏هرکس‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏هر‏ ‏سن‏ ‏و‏ ‏سالي‏ ‏ممکن‏ ‏است‏ ‏به‏ ‏سرطان‏ ‏مبتلا‏ ‏گردد؛‏ ‏اما 77% سرطان‏ ‏ها‏ ‏در‏ ‏اشخاص‏ 55 ‏سال‏ ‏به‏ ‏بالا‏ ‏تشخيص‏ ‏داده‏ ‏شده‏ ‏است (شيخ نژاد، 1389)‏.‏
‏عوامل کلي سرطان
‏بعضي‏ ‏عوامل‏ ‏قابل‏ ‏کنترل‏ ‏و‏ ‏برخي‏ ‏کنترل‏ ‏ناشدني‏ ‏است؛‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏کلي‏ ‏عوامل‏ ‏زير‏ ‏ممکن‏ ‏است باعث‏ ‏سرطان‏ ‏شوند‏:
‏- جنسيت،‏ ‏سن‏ ‏و سال‏ ‏و‏ ‏سوابق‏ ‏پزشکي‏ ‏خانواده‏ ‏از‏ ‏عوامل‏ ‏کنترل‏ ‏ناشدني‏ ‏است؛‏ ‏به‏ ‏اين‏ ‏معني که‏ ‏با‏ ‏بالا‏ ‏رفتن‏ ‏سن،‏ ‏خطر‏ ‏پيدايش‏ ‏سرطان‏ ‏هم‏ ‏بيشتر‏ ‏ميشود‏ ‏و‏ ‏اگر‏ ‏سرطاني‏ ‏فقط‏ ‏در‏ ‏بانوان اتفاق‏ ‏مي افتد،‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏گريزي‏ ‏نيست‏ ‏يا‏ ‏اگر‏ ‏سوابق‏ ‏فاميلي‏ ‏يا‏ ‏خانوادگي‏ ‏کسي‏ ‏پيشينه‏ ‏ي‏ ‏ابتلا به‏ ‏سرطان‏ ‏را‏ ‏نشان‏ ‏مي‏ ‏دهد،‏ ‏اين‏ ‏را‏ ‏هم‏ ‏نمي‏ ‏توان‏ ‏تغيير‏ ‏داد؛‏ ‏اگر‏ ‏چه‏ ‏دانستن