لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 57 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
57
فهرست مطالب:
مفهوم تربیت
1- ایجاد زمینه
2- به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه
3- ایجاد صفات و فضایل اخلاقی
4- نیل به کمال مطلوب
تربیت از دیدگاه امام علی(ع)
مفهوم اخلاق
اخلاق از دیدگاه امام علی (ع)
اخلاق در نهجالبلاغه
اخلاق در اندیشه علوی
ساختار اخلاقی و تربیتی نهجالبلاغه
الف: اخلاق فردی
1- دانش¬اندوزی توأم با عمل
2- بی¬اعتنایی به زخارف دنیوی
3- آزادگی و ظلمستیزی
4- نظم و حسابرسی در امور
ب: اخلاق اجتماعی
1- خوشخلقی و انساندوستی
2- برخورد با یتیمان ، همسایگان و خویشاوندان
3- انصاف ورزی با مردم
تربیت اخلاقی
2
تربیت اخلاقی از دیدگاه امام علی (ع)
خودسازی و دگرسازی
انسان کامل
توجه به ارزشها و فضیلتها
پرهیز از دنیاپرستی
بصیرت و آگاهی
گام در مسیر هدایت
مناجاتهای شبانه
ترس از خدا
پرهیزگاری
استفاده از فرصت
رابطههای خدایی
محبوبترین بندگان
یاد خدا و آخرت
حسابرسی اعمال
کامل و ایده آل
بهای انسان
آثار تقوا در انسان
پیشینه تحقیق
جمع بندی پیشینه
منابع
3
مفهوم تربیت
واژه تربیت بر پرورش دادن استعدادهای انسان یعنی فراهم کردن زمینه رشد استعدادهای آدمی دلالت میکند. این واژه از ریشه ((ربو)) به معنی زادت، فزونی و رشد و برآمدن گرفتهشده است( دلشاد تورانی، مصطفی،چاپ دوم،1380). استفاده کردن و بکار بردن از این ریشه همین معنا ((رَبَو)) نفس عمیق بلند را گویند که موجب برآمدن سینه است. ((ربوه)) یعنی سرزمین بلند و مرتفع و ((ربا)) یعنی افزودن شدن و نمو کردن که در اصطلاح شرع مخصوص افزایش سرمایه غیر سود شرعی است (( ربیت الولد فربا)) یعنی فرزند را تربیت کردم و او رشد کرد(همان به نقل از مفردات فی غریب القرآن، ابوالقاسم الحسین بن محمد الراغب اصفهانی). در سوره اسراء آیه 24 قرآن کریم همین معنا یعنی بزرگ کردن در مفهوم رشد جسمی آمده است: (( قل رب ارحمها کما ربیانی صغیرا)) بگو پروردگارا آن دو((پدر و مادر)) را رحمت کن چنانکه مرا در خردی پرورند.
همچنین در حکمت 62 نهجالبلاغه آمده است که امام علی(ع) فرمودند (( اذا حیبت بتحیة فحی بأحسن منها و اذا اسدیت الیک یدفکا فئها لما یربی علیها، الفضل مع ذلک العبادی)) چون تو را ستودن، بهتر از آنان ستایش کن و چون به تو احسان کردن، بیشتر (افزونتر) ببخش بههرحال پاداش بیشتر از آن آغازکننده است(دشتی، علی،1389).
در اینجا واژه یربی به معنی زیادت و فزونی آمده است اما حضرت واژه ((ربو)) را به معنای سرزمین بلند و مرتفع،تپه و پشته در لغتی والا به کار گرفته و فرموده است:
((لایحفی علیه من عباده شخوص لحظه و لاکرور لفظة و لا ازدلاف ربوه))
بر خداوند پوشیده نیست خیره نگریستن بندگان و نه بازگشتن لفظی بر زبان ایشان و نه نزدیک شدنشان به پشتهای))( دلشاد تهرانی،1389).
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 57 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
57
فهرست مطالب:
مفهوم تربیت
1- ایجاد زمینه
2- به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه
3- ایجاد صفات و فضایل اخلاقی
4- نیل به کمال مطلوب
تربیت از دیدگاه امام علی(ع)
مفهوم اخلاق
اخلاق از دیدگاه امام علی (ع)
اخلاق در نهجالبلاغه
اخلاق در اندیشه علوی
ساختار اخلاقی و تربیتی نهجالبلاغه
الف: اخلاق فردی
1- دانش¬اندوزی توأم با عمل
2- بی¬اعتنایی به زخارف دنیوی
3- آزادگی و ظلمستیزی
4- نظم و حسابرسی در امور
ب: اخلاق اجتماعی
1- خوشخلقی و انساندوستی
2- برخورد با یتیمان ، همسایگان و خویشاوندان
3- انصاف ورزی با مردم
تربیت اخلاقی
2
تربیت اخلاقی از دیدگاه امام علی (ع)
خودسازی و دگرسازی
انسان کامل
توجه به ارزشها و فضیلتها
پرهیز از دنیاپرستی
بصیرت و آگاهی
گام در مسیر هدایت
مناجاتهای شبانه
ترس از خدا
پرهیزگاری
استفاده از فرصت
رابطههای خدایی
محبوبترین بندگان
یاد خدا و آخرت
حسابرسی اعمال
کامل و ایده آل
بهای انسان
آثار تقوا در انسان
پیشینه تحقیق
جمع بندی پیشینه
منابع
3
مفهوم تربیت
واژه تربیت بر پرورش دادن استعدادهای انسان یعنی فراهم کردن زمینه رشد استعدادهای آدمی دلالت میکند. این واژه از ریشه ((ربو)) به معنی زادت، فزونی و رشد و برآمدن گرفتهشده است( دلشاد تورانی، مصطفی،چاپ دوم،1380). استفاده کردن و بکار بردن از این ریشه همین معنا ((رَبَو)) نفس عمیق بلند را گویند که موجب برآمدن سینه است. ((ربوه)) یعنی سرزمین بلند و مرتفع و ((ربا)) یعنی افزودن شدن و نمو کردن که در اصطلاح شرع مخصوص افزایش سرمایه غیر سود شرعی است (( ربیت الولد فربا)) یعنی فرزند را تربیت کردم و او رشد کرد(همان به نقل از مفردات فی غریب القرآن، ابوالقاسم الحسین بن محمد الراغب اصفهانی). در سوره اسراء آیه 24 قرآن کریم همین معنا یعنی بزرگ کردن در مفهوم رشد جسمی آمده است: (( قل رب ارحمها کما ربیانی صغیرا)) بگو پروردگارا آن دو((پدر و مادر)) را رحمت کن چنانکه مرا در خردی پرورند.
همچنین در حکمت 62 نهجالبلاغه آمده است که امام علی(ع) فرمودند (( اذا حیبت بتحیة فحی بأحسن منها و اذا اسدیت الیک یدفکا فئها لما یربی علیها، الفضل مع ذلک العبادی)) چون تو را ستودن، بهتر از آنان ستایش کن و چون به تو احسان کردن، بیشتر (افزونتر) ببخش بههرحال پاداش بیشتر از آن آغازکننده است(دشتی، علی،1389).
در اینجا واژه یربی به معنی زیادت و فزونی آمده است اما حضرت واژه ((ربو)) را به معنای سرزمین بلند و مرتفع،تپه و پشته در لغتی والا به کار گرفته و فرموده است:
((لایحفی علیه من عباده شخوص لحظه و لاکرور لفظة و لا ازدلاف ربوه))
بر خداوند پوشیده نیست خیره نگریستن بندگان و نه بازگشتن لفظی بر زبان ایشان و نه نزدیک شدنشان به پشتهای))( دلشاد تهرانی،1389).