پیشینه و مبانی نظری تمرکز مالکیت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 48 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تمرکز مالکیت
‏2-4-1 اهمیت تمرکز مالکیت
‏2-4-2 تمرکز مالکیت و تأثیر آن بر گزارشگری مالی
‏2-4-3‏ ‏تمرکز مالکیت و سهامداران عمده در مقابل سهامداران خرد
‏2-5 مالکیت نهادی
‏2-5-1 سهامداران نهادی و تئوری‌های مطرح
‏2-5-2 انگیزه و اهداف سهامداران نهادی
‏2-5-3 روند رشد سهامداران نهادی
‏2‏-‏6‏ هیأت مدیره
‏2-‏6‏-1 ترکیب هیأت مدیره
‏2-‏6‏-1-1 مسئولیت هیأت مدیره
‏2-‏6‏-1-2اندازه هیأت مدیره
‏2-‏6‏-1-3 درصد اعضاي غيرموظف هی‏أ‏ت مديره
‏2-‏6‏-2 استقلال هیأت مدیره
‏2-‏6‏-3 استقلال رئيس هی‏أ‏ت مديره از مديرعامل و رابطه آن با تمرکز مالکیت
‏2-‏6‏-4 قوانین مربوط به هیأت مدیره در ایران:
‏2-9-2-1‏ ‏ تحقیقات داخلی ‏تمرکز مالکیت نهادی و مدیریتی
‏2-9‏ ‏ پیشینه تحقیق
‏2-9-1‏ ‏ تحقیقات خارجی
‏منابع و مآخذ
‏منابع فارسی:
‏منابع لاتین
‏تمرکز مالکیت
‏تمركز مالكيت عبارت است از چگونگي توزيع سهام بين سهامداران یک شركت. هر چه تعداد سهامداران كمتر باشد، مالكيت‏ ‏متمركزتر خواهد بود (محمدی و همکاران، 1388).‏ در سالهای اخیر تمرکز مالکیت به عنوان یکی از مسائل مهم در ادبیات حاکمیت شرکتی و تاثیر آن بر ابعاد مختلف شرکتها بهویژه هزینه سرمایه در کشورها و اقتصادهای در حال رشد و بازارهای جهان مطرح شده است. ‏در كشورهايي كه تمركز سهام در آنها بالا بوده و داراي بازارهاي سهام كمتر توسعه يافته هستند، يكي از مسائل اصلي اداره شركتها، تضاد منافع بين سهامداران اصلي و سهامداران اقليت است‏. ‏[66‏]. ‏در مورد تمرکز مالکیت تعاریف متفاوتی وجود دارد. دمستز‏ Demsetz
‏ و لن‏ Lehn
‏ (1985)، تمرکز مالکیت را به عنوان درصد سهام در اختیار 5 یا 20 سهامدار بزرگ‏ ‏شرکت ‏و یا شاخص هرفیندال‏ Herfindahl index
‏ که از طریق توان دوم سهم هر یک از سهامداران محاسبه میشود،‏ تعریف کردند. فاسبرگ‏ Fosberg
‏ (‏2004‏) تمرکز مالکیت را به عنوان درصد سهام نگهداری شده در اختیار سهامداران و بلوک داران بالای 5 درصد تعریف میکند. کلاسنس و همکاران‏ Classens et al.
‏ (2002) بزرگترین سهامداران را به تنهایی به عنوان تمرکز مالکیت می‌پذیرد. ‏پرووز‏ Prowse
‏ (1994) مجموع سهام 5 سهامدار بزرگ را به عنوان تمرکز مالکیت در نظر میگیرند.
‏در كشورهايي كه قوانين و مقررات حفظ حقوق سهامداران داراي ايراد و ضعف است، تمركز مالكيت Ownership Concentration
‏ اغلب به‌عنوان راهكاري براي كنترل اعمال غير اخلاقي Moral Hazard
‏ مديران و تصميمات اتخاذ شده توسط آنان، ظهور كرده است.‏ ‏[61]. ‏كه البته خود مي‌تواند مشكل‌ساز باشد و نه تنها تعارض بين مدير و سهامداران را كاهش ندهد، بلكه موجب افزايش آن شود. زيرا سهامداران عمده Majority Shareholders
‏ غالباً به دنبال منافع خود بوده و در اين جهت ممكن است منافع سهامداران جزء را نا ديده گرفته و به‌گونه‌اي عمل نمايند كه حقوق آن‌ها را به نفع خود قبضه نمايند‏. ‏[66].
‏معمولاً مالكان عمده كمتر از ديگر مالكان تمايل به افشاي اطلاعات شركت در بازار دارند و علت آن نيز، محروم نمودن ساير سهامداران و ذينفعان در شركت، از اطلاعات محرمانه شركت است، تا بدين شكل برنامه‌ها و سياست‌هاي شركت كه غالباً در جهت منافع آنان است را از ديگران پنهان نگه‌دارند‏. ‏[70]. ‏چاو Chau
‏ و لونگ Leung
‏ (2006) معتقدند ميزان بيش‌تر تمركز مالكيت موجب مي‌شود كه فرصت‌ها و سودهاي مخفي و افشا نشده بيش‌تري براي سهامداران كنترل‌كننده Controling Shareholders
‏ ايجاد شود. اين مالكان به علت سهم بالایی که از شرکت در اختیار دارند، نظارت و کنترل بالایی بر تصمیمات مدیریت و نتایج حاصل از آن خواهند داشت. در نتیجه بر عملکرد شرکت به طور مستقيم تأثیر‏‌‏گذار هستند. از آن‌جا كه اين مالكان كنترل شركت را به‌طور كامل در اختيار دارتد و سياست‌ها و خط‌مشي كلي شركت را تعيين مي‌كنند، بر اساس منافع و هزينه ناشي از انتخاب حسابرس، اقدام به گزينش مؤسسه حسابرسي با كيفيت بالا يا مؤسسه حسابرسي با كيفيت پايين مي‌نمايند‏. ‏[72‏].‏
‏شركت‌هايي كه اكثريت سهام آنان در اختيار سهامداران عمده و بالاخص سهامداران كنترل‌كننده است، بيش‌تر در معرض خطرات و مشكلات ناشي از مسئله نمايندگي هستند. زيرا نظر سهامداران كنترل‌كننده، در تمامي تصميمات اتخاذ شده در سطح هيأت‌مديره، نظر غالب است و براي اين سهامداران بسيار آسان‌تر از ساير سهامداران است كه بتوانند ساز‏‌‏و‏‌‏كارهاي نظارتي بر عملكرد مناسب و شفاف مديريت را ناديده گرفته و براي دستيابي به منافعشان، برخلاف اين سازوكارها عمل نمايند و نظارت ساير سهامداران را غيرممكن سازند