پیشینه ومبانی نظری تحقیق تربیت دینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 29 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏ترب‏ی‏ت‏ د‏ی‏ن‏ی
‏تعار‏ی‏ف‏ ترب‏ی‏ت‏ د‏ی‏ن‏ی
‏د‏ی‏ن‏ و عصر تکنولوژ‏ی‏
‏مراحل‏ شکل گ‏ی‏ر‏ی‏ ترب‏ی‏ت‏ د‏ی‏ن‏ی‏
‏راهکارها‏ی‏ فرهنگ ساز‏ی‏ د‏ی‏ن‏ی
‏ضرورت‏ توجه به ترب‏ی‏ت‏ د‏ی‏ن‏ی
‏علل‏ و آثار د‏ی‏ن‏ گر‏ی‏ز‏ی‏ جوانان
‏اهم‏ی‏ت‏ انتقال و نهاد‏ی‏نه‏ کردن مفاه‏ی‏م‏ د‏ی‏ن‏ی‏
‏راه‏ ها‏ی‏ در‏ی‏افت‏ مفاه‏ی‏م‏ د‏ی‏ن‏ی‏ و پرورش نسل نو
‏ترب‏ی‏ت‏ د‏ی‏ن‏ی‏ در کودکان و نوجوانان
‏منابع
‏تربیت دینی
‏تعاریف تربیت دینی
‏تربیت دینی فرایندی است که آدمی را برای نحوه خاصی از حیات (به تعبیر علامه جعفری، حیات معقول) مهیا می سازد. این نحوه زندگی بر مبنای اصول، قواعد و راهبردهای از پیش تعیین شده ای شکل می گیرد که از طریق دین و عقاید و شریعت به آدمی عرضه شده است‏(بابرو،1390).
‏تربیت دینی ‏جنبه ای از فرایند تعلیم و تربیت، ناظر به پرورش ابعاد شناختی، عاطفی و عملی متربی از لحاظ التزام او به دینی‏ ‏معین» است‏(باقری،1389).
‏دین و عصر تکنولوژی
‏حضور در عصر تکنولوژی و ارتباط تنگاتنگ آن با زندگی،‏ ‏انسان را از بازگشت به خود و تمایلات فطری و درونی عاجز ساخته و به نوعی از خودبیگانگی و عدم دینداری سوق داده است. فطرت پاک کودک و نوجوان امروز تحت سیطره و تسلط امواج بی دینی قرار گرفته است. ارزش های اسلامی در پی تلاش بی وقفه دشمنان در جنگ نرم مورد بی مهری قرار گرفته اند و باورهای دینی را دست های پنهانی نشانه گرفته است. وجود رسانه های جمعی از قبیل اینترنت و ماهواره عوامل خطر زایی هستند که کودکان و نوجوانان را ‏تهدید می کنند و می توان شاهد کمرنگ شدن مسائل دینی و اخلاقی در جامعه بود.‏ ‏بسیاری از نوجوانان در اثر نا آشنایی با باورهای دینی به بحران های هویتی مبتلا هستند. کودکان و نوجوانان سرمایه های گرانقدر هر ملتی هستد چرا که مسئولیت های فردای هر کشور را عهده دار خواهند شد.‏ ‏سلامت دینی و اخلاقی این قشر از جامعه تضمین کننده سلامت جامعه فرد‏ ‏است و تلاش در جهت شناخت و تقویت و رشد باورها وارزش های دینی و مذهبی در میان نوجوانان تامین کننده سلامت جامعه است‏. ‏از این رو‏، ‏دینداری در عصر ما،‏ ‏یک ضرورت است.‏ ‏ایمان راستین،‏ ‏ستونی محکم و تکیه گاهی امن،‏ ‏برای همه است تا در حوادث و اتفاقات به آن تمسک شده و از گمراهی نجات پیدا کنند‏. ‏کسی که ایمان ندارد مانند غریقی است که مدام در دریای متلاطم اسیر تردید و بلاتکلیفی است و هر روز و هر ساعت به عقیده و نظریه ای متوسل می شود تا شاید از این مهلکه نجات یابد.‏ ‏تقویت دین به خصوص در نسل نوجوان و جوان به کنترل اضطرابات درونی که از خصوصیات این سنین است کمک می کند. دین،‏ ‏کنترل فرد را در برابرآلودگی ها و گناهان افزایش داده و با متوجه کردن افراد نسبت به وظایف خود و تحت ضابطه قرار دادن روابط انسانی و اجتماعی ،نقشی اساسی در تربیت دارد. تقویت تمایلات دینی در عصر حاضر به چند دلیل دارای اهمیت است‏:
‏1) ا‏فزایش تبلیغات مسموم و زهر آگین‏ ‏ علیه اسلام
‏2) ‏سوء استفاده از نام دین برای وارد کردن القائات نادرست در مردم
‏3) ‏وجود تمایل شدید به بی قیدی و آزادی بی قید و شرط
‏4) ‏افزایش خطر اعتیاد به صورت همه جانبه‏ ‏(نصیری و دیگران،‏ 1390).
‏یکی دیگر از دلایل اهمیت دادن به درونی کردن و تثبیت باورهای دینی، وجود و‏ ‏گسترش فرقه های گوناگون و کاذب در جوامع امروز است‏. ‏بنابراین شناخت و کسب معرفت،‏ ‏تامل و تفکر،‏ ‏رشد و پرورش و از همه مهم تر تثبیت ارزش های اسلامی،‏ ‏یک نیاز جدی و حیاتی است‏.
‏مراحل شکل گیری ‏تربیت‏ دینی
‏گلدمن‏،‏ مراحل توانایی کودکان و‏ ‏نوجوانان در فهم دینی را بر اساس تئوری پیاژه و با انجام مطالعه ای  بر چگونگی دریافت کودکان و نوجوانان از برخی تصاویر مذهبی و داستان های کتاب مقدس به سه دوره تفکر مذهبی شهودی، تفکر مذهبی عینی و دوره تفکر انتزاعی تقسیم کرده است‏. ‏به عقیده دکتر حسین لطف آبادی بنیان رشد دینی،‏ ‏نه فقط رشد شناختی‏ ‏بلکه اساسا انگیزش درونی فرد برای کشف معنای زندگی و معنادار کردن زندگی،‏ ‏برای رساندن خویش به کمال و برای یگانه شدن با تمامیت و وحدت هستی است. فهم واقعی ‏تربیت‏ دینی نه فقط با یافته های دانش روانشناسی بلکه با تلفیق این یافته ها با محکمات دینی و فلسفه و عرفان میسر است‏.تربیت‏ دینی‏ ارتباط مستقیم با ‏ ویژگی های عمومی جنبه های رشد آدمی (یعنی رشد زیستی،‏ ‏رشد شناختی، رشد‏ ‏عاطفی، رشد اخلاقی و رشد اجتماعی‏-‏ فرهنگی)‏ داشته و ‏در ارتباط متقابل با رشد صورت می گیرد و امری تدریجی است که در دوره هایی از زندگی سرعت بیشتر و کیفیت پیچیده تری پیدا می کند. این ‏نوع تربیت‏،‏ ‏فرایند ی مداوم و تراکمی است، حالتی کلی دارد و همراه با تفاوت‏ ‏های فردی است. انعطاف پذیر و قابل تغییر است و در شرایط اجتماعی-فرهنگی هر فرد شکل می گیرد.‏ ‏هر چهار جنبه اساسی رشد،‏ ‏یعنی جنبه های زیستی، شناختی، عاطفی و‏ ‏اجتماعی-‏ ‏فرهنگی از رشد آدمی، با ‏تربیت‏ دینی او کاملا ارتباط دارد.‏ ‏به همین جهت نمی توان صرفا نظر پیاژه را که تمام تاکید خود را برجنبه شناختی متمرکز ساخته است ،برای تحلیل و تبیین چگونگی رشد دینی و باورهای مذهبی پذیرفت‏. ‏این استاد روانشناسی در مقاله خود تحت عنوان روانشناسی رشد اخلاقی،‏ ‏ارزشی و دینی در نوجوانی و جوانی با توجه به مهمترین نظریه های روانشناسی رشد، با بهره گیری از فلسفه واقع بینی و خردگرایی و با تکیه بر جوانب مشترک و محکمات ادیان الهی و مخصوصا با استفاده از فلسفه و عرفان اسلامی-ایران‏ی‏، هفت دوره در فرایند رشد‏ و تربیت‏ دینی را از کودکی تا دوره پختگی زندگی بزرگسالی،‏ ‏در نظر گرفته است‏. نگرش فرضیه ای او به مراحل رشد دینی به شرح زیراست‏: