پیشینه و مبانی نظری مهارت های اجتماعی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبانی نظری مهارت‏های اجتماعی
‏مهارت ‏اجتماعی و ‏سازگاري ‏اجتماعی ‏فرایندي ‏است ‏که افراد ‏را ‏قادر ‏می‏‏سازد ‏تا ‏رفتار ‏دیگران ‏را ‏درك ‏و ‏پیش‏‏بینی ‏کنند ‏و ‏تعاملات ‏اجتماعی ‏خود ‏را ‏تنظیم ، ‏نمایند. ‏سازگاري ‏اجتماعی ‏مترداف ‏با ‏مهارت ‏اجتماعی ‏است ‏و ‏شامل ‏توانایی ‏ایجاد ‏ارتباط ‏متقابل ‏با ‏دیگران ‏در ‏زمینه‏‏ي ‏خاص ‏اجتماعی، ‏به ‏طریق ‏خاص ‏که ‏در ‏عرف ‏جامعه قابل ‏قبول ‏و ‏ارزشمند ‏باشد(خدایاری فرد ، 1385). مهارت اجتماعی فرایندی پیوسته است که طی آن فرد رفتار خود را با هدف ایجاد رابطه ای بسنده و موثر با محیط ، سایر انسانها و خود تغییر می دهد. اساس مهارت اجتماعی به وجود آوردن تعادل بین خواستهای خود و انتظارات جامعه است که می تواند بر تمام ابعاد زندگی فرد تأثیر بگذارد(دینگرا و همکاران‏ . Dhingra et al
‏، 2005). ‏مهارتهاي اجتماعي فقط شامل دوست يابي نمي شود. اگرچه افرادي که اين مهارت را زياد دارند، خيلي سريع جو دوستانه با افراد ايجاد مي کند ولي اين مهارت بيشتري به دوست‏‏يابي هدفمند مربوط مي شود. افرادي که مهارت‏‏هاي اجتماعي قوي‏ ‏تري دارند به راحتي مي توانند مسير فکري رفتار ديگران را در سمتي که مي خواهد هدايت کنند، خواه با توافق او براي ايجاد رفتار جديد باشد، خواه به برانگيخين او براي ايجاد رفتار، عملکرد و يا توليد رفتار جديد باشد. افرادي که مهارت هاي اجتماعي بالا دارند هميشه درصدد‏ ‏هستند تا چرخه وسيعي از اطلاعات را فراهم کنن‏د‏ و خيلي جنبه هاي مشترک‏ ا‏فراد را شناسايي مي کنند و‏ ‏بعد از آن رابطه اي موثر برقرار مي کنند و اين عملکرد حاکي از اين است که اعمال آنها براساس فرضيات حساب شده و دقيق مي باشد. آنان در اولين فرصت در محيط کاري، يک شبکه ارتباطي قوي ‏برقراري مي کند(گلمن‏ و بوياتزيس،‏ 1995‏ترجمه ابراهيمي‏ ،1385)‏.‏ ‏يكي ‏از ‏خصايص ‏مهم ‏، ‏افرادی ‏كه ‏از ‏رشد ‏اجتماعي ‏كافي ‏برخوردارند، ‏اين ‏است ‏كه آنها واجد ‏مهارت ‏هاي ‏اجتماعي‏ . Social Skills
‏هستند ‏، ‏به ‏عبارت ‏ديگر مي ‏دانند ‏چگونه ‏كنش ‏كنند ‏تا ‏خوشايند ‏ديگران ‏باشند. بسياري از ‏روان ‏شناسان ‏بر ‏اين ‏باورند ‏كه ‏رشد ‏ناكافي ‏مهارت ‏هاي اجتماعي ‏نقش ‏بسزايي ‏در ‏ناكامي ‏و ‏شكست ‏هاي ‏آتي ‏كودكان دارد.
‏كودكاني ‏كه ‏توانايي ‏هاي ‏ضروري ‏براي ‏كاركردهاي بين ‏فردي ‏مؤثر ‏را ‏ياد ‏نگرفته ‏اند؛ ‏پرخاشگر، ‏تندخو ‏و ‏منزوي هستند ‏و ‏مورد ‏تنفر ‏ديگران ‏قرار ‏گرفته ‏و ‏توان ‏همكاري ‏مؤثر با ‏ديگران ‏را ‏ندارند ‏و ‏به ‏شدت ‏در ‏معرض ‏خطرات ‏جسمي، روحي، ‏اخراج ‏از ‏مدرسه ‏و ‏غيره ‏مي ‏باشند(وارد‏ . Ward
‏، 2004). فردي ‏که ‏قالبهاي ‏اجتماعی ‏قابل ‏قبول ‏اجتماعی ‏را ‏می‏‏پذیرد ‏دیگران ‏را ‏به ‏، ‏درستی ‏درك ‏نموده ‏و ‏روابط ‏واقعی ‏و ‏احتیاجات ‏اجتماعی ‏را ‏با ‏روشن‏‏بینی ‏پذیرا ‏می‏‏شود ‏چنین ‏فردي خوب ‏می‏‏فهمد ‏چه ‏چیز ‏صحیح ‏و ‏چه ‏چیز ‏غلط ‏می‏‏باشد. ‏مهارت ‏اجتماعی، ‏رفتارهاي ‏انطباقی ‏یاد ‏گرفته شده‏‏اي ‏است ‏که ‏فرد ‏را ‏قادر ‏می‏‏کند ‏تا ‏با ‏افراد ‏دیگر ‏رابطه‏‏اي ‏متقابل ‏داشته ‏و ‏از ‏خود ‏پاسخ ‏هاي ‏مثبت بروز دهد. فردی دارای مهارت اجتماعی است که به مردم علاقه مند باشد، یار و یاور آنها باشد و در رفتارش با دوستان و بیگانگان مدیر باشد.گرایش ضد اجتماعی نوعی رفتار غیر انطباقی است ‏که در آن فرد حقوق دیگران را محترم نمی شمارد و یا به سادگی حقوق افراد را زیر پا می گذارد. فردی ضد اجتماعی قلمداد می شود که بخواهد دیگران را بیازارد ، نزاع کند ، طرد نماید و اموال عمومی را منهدم سازد(الیوت و گرشام‏ . Elliot and Gersham
‏ ، 1993). روانشناسان ‏نیز ‏به ‏طور ‏معمول ‏سازگاري ‏با ‏محیط ‏و افراد ‏در ‏اجتماع ‏را ‏مورد ‏توجه ‏قرار ‏داده‏‏اند ‏و ‏ویژگیهایی ‏از ‏شخصیت ‏را ‏بهنجار ‏تلقی ‏کرده‏‏اند ‏که ‏به ‏فرد کمک ‏می‏‏کند ‏تا ‏خود ‏را ‏با ‏جهان ‏پیرامون ‏سازگار ‏سازد. ‏یعنی ‏با ‏دیگران ‏در ‏صلح ‏و ‏صفا ‏زندگی ‏کند ‏و جایگاهی ‏در ‏جامعه ‏براي ‏خود ‏بدست ‏آورد(رستمی و احمد نیا ،1390).
‏مهارت اجتماعی یعنی اینکه فرد توانایی برقراری ارتباط متقابل را با دیگران داشته باشد. در این رابطه فرد یا رفتار خود را تغییر می دهد یا رفتار دیگران را به وسیله برانگیختن دیگران به سمت افکار خود تغییر می دهد. افرادی که دارای مهارت اجتماعی بالایی هستند خصوصیات و ویژگیهای طرف مقابل خود را می شناسند و با آن رابطه‏‏ای وثر برقرار می کنند. مهارت اجتماعی فقط شامل دوست یابی نمی باشد هر چند این افراد سریع با دیگران رابطه دوستانه برقرار می کنند. افرادی که از مهارتهای اجتماعی پایینی برخوردارند منزوی می شوند و نمی توانند با دیگران همکاری کنند و دیگران نیز از آنان متنفر می‏‏شوند(رستمی و احمد نیا ،1390).
‏هدفهای اجتماعی شدن
‏علیرغم تفاوتهای محیطی و فرهنگی، جامعه پذیری دارای هدفها و مقاصد مشترکی است که به مهمترین آنها می پردازیم:
‏یکی از مقاصد جامعه پذیری آموزش قواعد و نظامات اساسی از اداب و عادات و رفتار روزمره گرفته تا روشهای علمی به افراد است.
‏فراگرد جامعه پذیری به همان میزان که عادات و رفتار فرد را مطابق هنجارهای اجتماعی، تحت نظم و انضباط در می آورد، به او امید و آرزو می دهد.
‏فراگرد جامعه پذیری از طریق برآوردن خواستها، آرزوها، امیدها و سوادهای فردی یا ممانعت از دستیابی بدانها باری فرد هویت می آفریند.
‏فراگرد جامعه پذیری، نقشهای اجتماعی و نگرشها، انتظارات و گرایشهای مربوط به آن نقشها را به فرد می آموزد.
‏نقشهای اجتماعی، آمال و آرزوها، هویتها و قواعد و نظامات رفتاری، روابط متقابل تنگاتنگی با یکدیگر دارند(علاقه بند ،1391).
‏مولفه های مهارت اجتماعی
‏هارجی (1986) با مرور تعاریف رفتار ماهرانه، به شش جنبة مهارت اجتماعی اشاره می کند. او می گوید مهارت اجتماعی عبارتست از «مجموعه ای از رفتارهای هدفمند، به هم مرتبط و متناسب با وضعیت که آموختنی بوده و تحت کنترل فرد می باشند».
‏در این تعریف بر پنج مورد از مولفه های مهارت اجتماعی تاکید شده است.